W dzisiejszych czasach najmądrzejszą decyzją, jaką można podjąć w dziedzinie źródeł energii może być postawienie na źródła odnawialne- dużo bardziej ekonomiczne, tańsze w eksploatacji (choć koszta samych instalacji mogą być znacząco wyższe) i, przede wszystkim, przyjazna środowisku. Osoba nieobeznana może jednak z łatwością zagubić się pośród mrowia opcji, których specyfikacja czy sposoby działania nie są do końca zrozumiałe (czy ogólniej- znane). Dlatego też, poniższy artykuł ma za zadanie przybliżyć Czytelnikom jeden z rodzajów energii, pochodzącej z odnawialnego źródła- energię geotermalną.

    Jest to energia, pochodząca z jądra ziemi. Występuje w postaci pary wodnej lub gorącej wody, a wykorzystywana jest najczęściej do produkcji ciepła grzewczego i- lokalnie- energii elektrycznej (druga z opcji jest jednak opłacalna w zasadzie jedynie w przypadku źródeł szczególnie gorących). Największe jej stężenie występuje na obszarach aktywności wulkanicznej i sejsmicznej. Natykając się na młode intruzje lub aktywne ogniska magmy, wnikająca w głąb ziemi woda opadowa podgrzewa się do znacznych temperatur. W wyniku tego do powierzchni ziemi dociera jako gorąca woda lub para wodna. Ogólnie rzecz ujmując można więc uznać energię geotermalną za zgromadzoną w gruntach, skałach i płynach wypełniających szczeliny skalne. Jest ona praktycznie niewyczerpalna, jeśli weźmie się pod uwagę okres istnienia cywilizacji ludzkiej i, co za tym idzie, czas, przez który następowała kumulacja zasobów.

    Proces pozyskiwania energii geotermalnej polega na wykonaniu odwiertu do głębokości zalegania wód geotermalnych. Tuż obok tak zwanego odwiertu czerpalnego wykonuje się drugi, w którym pozbawiona ciepła woda wraca do złoża. Wymienniki ciepła i inne elementy armatury są wystawione na szczególnie niekorzystne warunki, wynikający z dużego zasolenia wód geotermalnych.

    Na uwadze należy mieć zagrożenie, jakie niesie ze sobą korzystanie z energii geotermalnej. Choć bez porównania łagodniejsza dla środowiska, niż konwencjonalne metody, wciąż pociąga za sobą pewne ryzyko. Brak emisji CO2 do atmosfery okupiono w tym przypadku kosztem zanieczyszczania wód głębinowych, uwalniania radonu, siarkowodoru i innych gazów.

    Nasz kraj może poszczycić się bardzo dobrymi warunkami geotermalnymi. Wynika to z faktu, że 80% powierzchni kraju pokrywa trzy prowincje geotermalne: centralnoeuropejską, przedkarpacką i karpacką. Obszary te mogą poszczycić się temperaturą wód głębinowych w przedziale 30-130 °C (a lokalnie nawet 200 °C), natomiast głębokość, na jakiej występują, to zaledwie 1 do 10 km. Co prawda, rzadko możemy mówić o naturalnych wypływach (Sudety- Cieplice, Lądek Zdrój), tym niemniej aż 40% obszaru kraju ma możliwość wykorzystania wód geotermalnych (przy czym, aby wydobycie było opłacalne, temperatura musi wynosić 65°C do głębokości 2 km, a zasolenie nie może przekraczać 30g/l). Za pewną przeszkodę w upowszechnianiu tego źródła energii uznać można również fakt, że jego eksploatacja nie jest łatwa, a zarówno warunki wydobycia, jak i ekonomiczna strona przedsięwzięcia mogą stanowić dla wielu istotny problem.

    Z powodu powszechnego uznawania, że wartości naliczanych  OZE są tożsame z  ilością energii przekazanej do użytkownika końcowego, wciąż nie dysponujemy wyraźnie określonym sposobem obliczania mocy takich źródeł. Taka sytuacja ma jednak miejsce tylko, kiedy mówimy o wymiennikach ciepła, wykorzystujących pierwotne nośniki energii geotermalnej, bez udziału pomp ciepła.  Niezależnie bowiem od jego źródła (czy będzie to grunt, powietrze, zbiornik wody, czy na przykład energia odpadowa procesów technologicznych), pozyskiwane przez pompę ciepło netto nigdy nie zalicza się do odnawialnych źródeł.

    O atrakcyjności źródeł geotermalnych świadczy wiele czynników, takich jak stabilność (wahania warunków klimatycznych i pogodowych nie dotyczą źródeł), obojętność dla środowiska, oraz fakt, że źródła są niewyczerpalne, a urządzenia do ich eksploatacji nie zajmują wiele miejsca i w marginalnym stopniu wpływają na wygląd krajobrazu.

    Oprócz produkcji energii elektrycznej, geotermię można wykorzystać również do takich celów, jak budowa ciepłowni geotermalnych czy zastosowanie w balneologii (gałęzi medycyny, zajmującej się właściwościami i działaniem wód głębinowych), ogrzewnictwie, przemyśle chemicznym, suszarnictwie, przetwórstwie, hodowli ryb, basenach kąpielowych, itp. Już blisko 40 krajów na świecie używa energii geotermalnej do celów innych, niż produkcja energii elektrycznej. Największymi odbiorcami ciepła z ziemi są Japonia, Chiny, Węgry, kraje byłego ZSRR, Islandia i USA. W Europie na pierwszy plan wybija się Islandia, mogąca poszczycić się zaspokojeniem aż 85% zapotrzebowania na ciepło przy użyciu energii geottermalnej.

    Rozwiązanie jest więc nie tylko postępowe, ale również rozsądne. Warto zatem dobrze się zastanowić i, po analizie wszystkich za i przeciw, zadać sobie zasadnicze pytanie: czy jestem gotów kroczyć drogą postępu? Czy jestem gotów na przyjęcie i wykorzystanie energii, którą tak chętnie dzieli się z nami nasza planeta?