Tym terminem określamy najprościej wykorzystywanie energii cieplnej pochodzacej z wnętrza Ziemii.

 

W energetyce geotermalnej przekaźnikiem cieplnym jest woda, nagrzewająca się we wnętrzu Ziemi do bardzo wysokich temperatur. Wartość temperatury wody geotermalnej, którą używa się do nagrzewania pomieszczeń powinna wynosić od 35 do 100 stopni Celsjusza, aby wytworzyć z niej energię elektryczną, musi ona być rozgrzana do temperatury powyżej 100 stopni. Przy otworze czerpalnym studni zwykle tworzy się dodatkowy, którym woda wtłacza się z powrotem do środka po pobraniu z niej energii cieplnej.

 

Zastosowanie energii geotermalnej jest powszechne poprzez wykorzystanie jej w pompach ciepła. Woda jako czynnik przenoszący ciepło, krązy tam  zamkniętym obiegu. Najczęściej rurociągi prowadzone są w niewielkiej głębokości. Pompy ciepła stają się coraz bardziej powszechne i wzbudzają ogromne zainteresowanie, ponieważ posiadają wiele korzyści dla ich użytkowników - są między innymi bardzo wydajne oraz nieskomplikowane w obsłudze.

 

Pompy działają o wiele efektywniej, gdy stosuje się dodatkowo oprócz nich inne źródło energii, takiej jak na przykład wytwarzana przez kolektory słoneczne lub chociażby nawet korzystanie z pieca gazowego, jak również stosowania właściwych systemów grzewczych, jak powiedzmy, ogrzewanie podłogowe.

 

Na świecie aktualnie niewiele jest podejmowanych działań, które mają na celu tworzenie odwiertów o dużej głębokości, dzieki którym można by było uzyskać na tyle duże strumienie ciepła, aby pozwoliły one na produkcję energii elektrycznej. O wiele bardziej powszechniejsza od tworzenia takich odwiertów geotermalnych jest energia słoneczna, pozyskiwana za pomocą paneli solarnych, wytwarzana w farmach wiatrowych lub też z ogniw paliwowych. Jednak układy geotermiczne moga być w Polsce doskonała alternatywą dla paliw kopalnych, przy jednoczesnym współdziałaniu jej z innymi, ekologicznymi źródłami dającymi energię.

 

Porównując jednak polskie zasoby geotermiczne z zasobami innych państw europejskich, można zaobserwować, że nasz kraj wypada bardzo słabo na ich tle. Najbardziej zasobne w energię geotermalną są Włochy oraz Grecja - oba państwa posiadają ponad 150 MW na metr kwadratowy złóż geotermalnych. Polska ma ich około 85 razy mniej, ich liczba w szacunkowych danych wynosi od 80 do 100 MW na metr sześcienny.

 

Nasze krajowe instalacje geotermalne mieszczą się w Uniejowie koło Łodzi, gdzie źródło termiczne ma temperaturę 68 stopni, Mszczonowie koło Warszawy, o temperaturze źródła 42 stopnie, a także w Pyrzycach niedaleko Szczecina, z temperaturą głównego źrodła 63 stopnie oraz w Słomnikach koło Krakowa, gdzie jest najniższa temperatura źródła - 17 stopni Celsjusza. W znaczącej części, polskie instalacje geotermalne wspierają konwencjonalne systemy energetyczne, najczęściej przy niskich temperaturach otoczenia.

 

Zasoby energii geotermalnej, ktore obecnie są dostępne, nie są takie same jak jej  realne źródła, ponieważ główną przeszkodą jest tutaj ich dostępność eksploatacyjna. Odwierty, które są tworzone na głębokość wyższą niż 2 kilometry są nieekonomiczne, ponieważ woda znajdująca się pod ziemią na takich głębokościach ulega procesowi mineralizacji. Z kolei pobieranie ciepła z wody, która jest zasolona powoduje, że na instalacjach geotermalnych osadza się sól, a proces oczyszczenia takich pokrytych solą rurociągów jest prawie tak samo drogie jak wybudowanie nowego odwiertu.