Według przeprowadzonych niedawno badań, naukowcy szacują, że przy obecnym tempie wydobycia, złoża ropy naftowej ulegną wyczerpaniu w ciągu 30 lat, a gazu ziemnego starczy nam na jakieś 100. Pokłady tych surowców, podobnie zresztą jak i węgla, zawdzięczamy wyjątkowym warunkom, które nastąpiły wiele milionów lat temu i raczej nie można oczekiwać, że prędko się powtórzą. Dlatego warto by zwrócić wzrok ku rozwiązaniom z zakresu źródeł odnawialnych. Nie dość, że są to metody bezpieczne (lub związane z marginalnym zagrożeniem) dla środowiska, częstokroć okazują się również bardziej od tradycyjnych opłacalne. Pomijając bowiem koszta wstępne (które, niestety, póki co mogą wydać się niebotycznymi), związane z samą instalacją systemów opartych na OZE, dalsza eksploatacja okazuje się znacznie tańsza- energia jest ogólnodostępna, niemal niewyczerpalna, a jej użytkownicy mogą uniezależnić się od zakładów ciepłowniczych czy dostawców energii elektrycznej- dobrze przemyślany i poprawnie zainstalowany system solarny czy pompa ciepła może okazać się rozwiązaniem dla wszystkich ich problemów.

    Warto zatem chyba podjąć stanowcze starania co do systematycznego zwiększania zainteresowania i zasobu wiedzy na temat alternatywnych źródeł, z których pozyskiwać możemy energię. Opcji jest bowiem całkiem sporo, nie wszystkie jednak przypadną do gustu każdemu- trzeba podjąć decyzję, które z rozwiązań jest dla nas najbardziej opłacalne i wydajne. Aby móc tego dokonać, niezbędna jest, przynajmniej minimalna, orientacja w temacie. W tym właśnie celu, w poniższym artykule, przybliżymy zasady, stojące za systemami wykorzystującymi jedno z alternatywnych źródeł energii. Zanim bowiem podejmie się decyzję o wdrożeniu technologii, należy wnikliwie przeanalizować jej zalety i wady.

    Jedną z ewentualności, którą bez wątpienia warto rozważyć, są wszelkiej maści biopaliwa. Pośród nich, wyróżnić można  stałe (słoma w belkach lub brykietach, pellet, czyli granulat słomiany), ciekłe (pozyskiwane z fermentacji alkoholowej węglowodanów do etanolu, fermentacji butylowej biomasy do butanolu lub z estryfikowanych w biodiesel olejów roślinnych jak np. olej rzepakowy ) i gazowe (pochodzące czy to z fermentacji beztlenowej ciekłych i stałych odpadów rolniczej produkcji zwierzęcej (gnojowica, obornik, słoma etc.) - biogaz, czy też ze zgazowania biomasy - gaz generatorowy, zwany również drzewnym).  Ogólnie więc biorąc, mamy tu do czynienia z paliwami powstałymi w wyniku przetworzenia produktów pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego.

    Zalet wynikających ze zastosowania biopaliw jest sporo. Najbardziej podstawową jest chyba uniezależnienie się od konwencjonalnych źródeł (w tym przypadku- ropy naftowej).  Biopaliwa są również ekologicznie czyste- emisja związków, następująca przy ich spalaniu nie jest szkodliwa dla roślin i zwierząt (a przynajmniej nie w takim stopniu, jak w przypadku paliw tradycyjnych- w przypadku biodiesla mówimy o prawie 75% większej czystości w porównaniu z tradycyjnym olejem napędowym). Co za tym idzie, do atmosfery przedostaje się znacznie mniej (lub nawet wcale) szkodliwych substancji, takich jak CO2, niespalone węglowodory czy związki siarki.  Będąc równie wydajnymi, co tradycyjne paliwa, mają jednocześnie lepsze oddziaływanie smarne, co znacząco wpływa na przedłużenie żywotności.

    Nie da się jednak ukryć, że biopaliwa wzbudzają również wiele kontrowersji. Według niektórych szacunków na przykład, ich bilans energetyczny i ekologiczny jest zgoła niższy, niż ten, którym charakteryzują się paliwa kopalne (w wyniku zwiększającego się areału upraw, dużego zużycia nawozów sztucznych i nieracjonalnej gospodarki produktami roślinnymi następuje degradacja środowiska). Krytykuje się też metody wytwarzania biopaliw z oleju rzepakowego, zbóż uprawnych oraz trzciny cukrowej na powstałym po wykarczowaniu lasu tropikalnego polu. Taka metoda jednak, dzięki dofinansowaniom państwowym, jest obecnie najczęściej stosowana. W związku z ostatnim aspektem, organizacja Action Aid zarzuca pogłębianie głodu i biedy w krajach trzeciego świata państwom, które wymuszają obowiązek dodawania biokomponentów do paliw oraz dopuszczających import ich z krajów trzecich, a przez to skupiają się na produkcji paliw zamiast żywności. Na przestrzeni lat 1989-2007 W.K. Kellogg Long Term Ecological Research przeprowadził badania, z których wynika, że o 36% mniej efektywne jest uprawianie roślin do produkcji biopaliw niż żywności.

    2 października 2003 roku uchwalono ustawę biokomponentach stosowanych w paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych, nakładającą na producentów obowiązek dodawania biokomponentów do paliw. Zabrania ona- czasowo- eksportu oraz wolnego rynku na biopaliwa. Według  rozdz. 5 art. 1.1 wytwarzanie biodiesla bez zezwolenia (nawet na własne potrzeby) podlega karze 3000 zł. Nakazuje również produkcję biopaliw, nawet w przypadku nieopłacalności ekonomicznej. Producentem biopaliw, według litery ustawy, jest  osoba fizyczna lub prawna, która posiada koncesję na wytwarzanie lub obrót paliwami ciekłymi, wydaną na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne.

    Ustawa o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (z dnia 25 sierpnia 2006) obowiązuje od dnia 1 stycznia 2006. Dzięki niej, dostęp do produkcji biopaliw zyskują zarejestrowani rolnicy indywidualni, ogranicza ich jednak ilość 100 l/ha.

    Z powyższego wywodu niezbicie wynika w zasadzie jedynie tyle, że zdania na temat biopaliw są podzielone. Pośród specjalistów bez wątpienia znaleźć można zarówno bezapelacyjnych zwolenników, jak i zagorzałych wrogów idei. Prawda jednak leży zapewne gdzieś pośrodku. Państwa rozwadze pozostawiamy więc podjęcie ostatecznej decyzji: czy biopaliwa są dla Was dobrym i opłacalnym rozwiązaniem? Czy ilość zalet przeważa nad wadami? Wiele z pewnością zależy od jednostkowych warunków i nie sposób dać na powyższe pytania jednoznacznej, uniwersalnej odpowiedzi. Taką zyskać można wyłącznie w wyniku gruntownego przeanalizowania sytuacji.