Na rynku paliw funkcjonuje sporo firm uchylających się od obowiązku płacenia VAT-u. Nie warto z nimi współpracować, bo oszustwa podatkowe mogą spowodować przykre konsekwencje także dla odbiorcy towaru. Jak odróżnić rzetelnego dostawcę od nieuczciwego?

W pierwszej kolejności trzeba zweryfikować legalność jego działania.

Weryfikacja kontrahenta od strony formalnej

Zanim podpisze się umowę na dostawę paliwa z nowym kontrahentem, należy:

• skontrolować, czy podmiot widnieje w Krajowym Rejestrze Sądowym lub Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej

• uzyskać informację o statusie podmiotu VAT – można to zrobić, korzystając z Portalu Podatkowego bądź złożyć wniosek do urzędu skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego, że przedsiębiorca nie zalega z podatkami

• poprosić o okazanie aktualnych koncesji i zezwoleń na obrót paliwami (znajdujące się na nich informacje warto porównać z istniejącymi w internetowym rejestrze organów administracji publicznej), decyzji o nadaniu nr NIP oraz nr REGON, dokumentów potwierdzających dostawy np. faktury, certyfikaty, kwity

• dowiedzieć się, czy siedziba firmy/biuro handlowe rzeczywiście istnieje pod wskazanym adresem (można udać się osobiście we wskazane miejsce lub skorzystać z map Google)

• zażądać od osoby uczestniczącej w transakcji przedłożenia pełnomocnictw, jeżeli nie jest właścicielem firmy, a jedynie reprezentuje jej interesy

• przetestować, jak działa komunikacja na linii klient-sprzedawca (kontakt mailowy, telefoniczny, spotkania).

Okoliczności transakcji – co powinno wzbudzić czujność?

Weryfikacja formalna to nie wszystko. Warto jeszcze przyjrzeć się bliżej okolicznościom transakcji, gdyż mogą dostarczyć cennych informacji na temat kontrahenta. Wzbudzić czujność powinno:

• zasugerowanie przez sprzedawcę klienta zainteresowanego nabyciem zakupionych przez podatnika towarów

• uzależnienie finalizacji transakcji od odsprzedaży przez podatnika towarów wskazanemu przez kontrahenta podmiotowi

• propozycja sprzedaży na zasadach odwróconej płatności, w której najpierw kupujący towar od podatnika (zaproponowany przez kontrahenta) płaci jemu, a dopiero ten właściwemu dostawcy paliwa

• wymóg płatności gotówką za zamówienia o wartości powyżej 15 tys. zł lub oferowanie atrakcyjnych zniżek przy uregulowaniu należności gotówką

• podejrzanie niska, niczym nieuzasadniona (za zasadność przyjmuje się np. pozyskiwanie klientów przez nowo powstałą firmę) cena produktu, zwłaszcza jeśli takiej nie jest w stanie zaoferować nawet duże przedsiębiorstwo dystrybucyjne

• sprzedaż towarów innych niż wskazuje na to profil prowadzonej przez sprzedawcę działalności lub znacznie odbiegających od znajdujących się w katalogu produktów

• utrudniony kontakt z osobą uczestniczącą w transakcji lub reprezentującą interesy firmy, w szczególności jeśli nie jest rezydentem kraju

• obsługa klienta wyłącznie w języku obcym, bez możliwości kontaktu z reprezentantem w Polsce

• brak siedziby firmy, fikcyjny adres biura lub kontakt wyłącznie za pośrednictwem internetu

• zaleganie z podatkami i składkami na ubezpieczenie społeczne

• nadzwyczaj krótki termin płatności

• zawieranie umów na warunkach innych niż ogólnie przyjęte

• dystrybucja towarów niskiej jakości, niespełniających wymagań

• propozycja zawarcia nieudokumentowanej transakcji

• brak zaplecza organizacyjno-technicznego (flota pojazdów, magazyny itp.)

• dostawa towaru niezgodnego z zamówieniem bądź fakturą.

Informacja prasowa.