Listonosz przyniósł mi dziś wezwanie do sądu. Ojciec, którego nie widziałem od 20 lat, pozwał mnie o alimenty. W jednej chwili stanęło mi przed oczami całe dzieciństwo. Awantury, nocne ucieczki z domu i schronienie u sąsiadki, która doskonale znała naszą sytuację. Po rozwodzie rodziców zostaliśmy z olbrzymimi długami, które mama musiała odpracować zarywając noce. Od niego nie dostaliśmy ani grosza. Teraz kiedy tatuś już wszystko przepił, przypomniał sobie o nas. Czy po tym wszystkim co zrobił, będę musiał płacić? Pomóżcie! – takich historii na prawniczych forach internetowych jest mnóstwo.

Przepisy prawa zobowiązują krewnych w linii prostej do dostarczenia środków utrzymania i wychowania. Nikogo więc nie dziwią rodzice płacący alimenty na rzecz swoich dzieci. Często jednak zapomina się, że takie same powinności wobec matki i ojca, którzy znaleźli się w niedostatku, mają ich dorosłe dzieci. W dodatku nie zawsze ma znaczenie fakt, w jaki sposób (i czy w ogóle) rodzice wywiązywali się ze swojej roli. O tym czy należy im się wsparcie, decyduje sąd.